BARNABAS
Barnabas staat als persoon symbool voor het welkom dat christenen uit de heidenen na Pinksteren ontvingen binnen de gemeente van de messiaanse Joden. Jammer genoeg is hij als symbool niet zo goed zichtbaar in de 21ste eeuw. Hij heeft geen geschriften nagelaten en daardoor zien wij hem slechts als een vage figuur in de schaduw van Paulus. Dat was in zijn eigen tijd heel anders. Toen ging Barnabas voor Paulus uit. En hij was voor de eerste christenen in Antiochië als het ware het havenlicht van de gemeente in Jeruzalem.
Jeruzalem en Antiochië
De Bijbelstudie is gewijd aan de vroege geschiedenis van de moedergemeente in Jeruzalem. Het is een gangbare gedachte dat na Goede Vrijdag en Pinksteren de tempeldienst, de spijswetten en de besnijdenis zonder meer hebben afgedaan. Met enig onbegrip en verbazing leest men dan in Handelingen 15 dat de christenen in Jeruzalem verdeeld raken over de besnijdenis van de christenen uit de heidenen, maar dat zij voor zichzelf de besnijdenis (naast de doop) blijkbaar nog steeds als volstrekt normaal beschouwen. Was de wet dan niet voorbij? Tijd voor bezinning: hoe kon Barnabas de christenen uit de volken welkom heten?