Een aantal vragen rond geboortegeschiedenis en kerkelijk jaar

1. Kerst en kerkelijk jaar

(Vraag:) Mijn kernvraag is of het kerkelijk jaar ons niet teveel op Christus focust waardoor er heel selectief uit de Bijbel gepreekt wordt.

Misschien doet zich dit voor in een bepaalde tijd of in een bepaalde omgeving. Jammer. Maar toch is het zo, dat niet het kerkelijk jaar dan eenzijdig is, maar de manier waarop het gebruikt/misbruikt wordt.

2. De plaats van de geboortegeschiedenis in kerk en evangelisatie

(Vraag:) Kunt u het antwoord op de vraag onder 1.4 in het studiemateriaal nog eens kort samenvatten?

De geboortegeschiedenis moet in kerk en evangelisatie niet een geïsoleerde plaats hebben, maar dienen als achtergrond en bevestiging voor het evangelie van de gekruisigde en ten hemel gevaren Heiland.

3. Passende symbolen, niet alleen met Kerst

(Vraag:) U vindt beschuit met muisjes oneerbiedig, voor zover ik begreep, omdat Jezus niet net geboren is, en bovendien is Hij de verheerlijkte, de Koning van de wereld. Mee eens.
Gelden de genoemde argumenten daartegen ook voor een kruisbeeld met Jezusfiguur erop?
Hij is niet meer aan het kruis, is opgestaan en verheerlijkt, Hij is de Koning van de wereld!

Mee eens. In de Oosterse kerken heeft men wel kruisen maar zonder `corpus’ (zonder het lichaam van de Gekruisigde). Dit lijkt me terecht. We mogen en moeten ons het kruis herinneren, maar het is inmiddels een verlaten kruis: overwinnend ging de Gekruisigde naar de hemel.

4. Vanwaar het kerstfeest?

(Vraag:)-- Vanaf welke tijd is er iets bekend over een viering van de geboorte? -- Is er ook verzet tegen geweest ? ( omdat het gezien werd als kerstening van heidense feesten ipv als een spontane reactie op heilsfeiten)

1. De viering van de geboorte in het einde van december stamt uit de vierde eeuw.
2. Door de eeuwen heen is er altijd wel hier en daar wat verzet geweest tegen deze viering, toenemend wanneer de viering uitwassen en scheefgroei ging vertonen.
3. Misbruik sluit goed gebruik niet uit!

5. Kerst en Maria

Twee vragen, bijna identiek, over de plaats van Maria.
(a) Is vanwege een verkeerde Maria-verering in de RK-kerk Maria als ‘begenadigde’ bij ons niet te veel op de achtergrond gedrongen. Zou daarom een ‘Ave Maria’ een plek kunnen hebben in onze eredienst ?
(b) Nergens wordt in onze Gereformeerde traditie aandacht besteed aan de positie van Maria. (in tegenstelling tot de overdreven verering in de Rooms-Katholieke kerk) Toch heeft ze in de heilshistorie als moeder van Jezus een belangrijke plaats. Alleen in onze Apostolische Geloofsbelijdenis wordt ze wel met name genoemd en er is een lofzang van haar in ons kerkboek, voor het overige wordt ze eigenlijk genegeerd. Is dat wel terecht?

Ik ben het ermee eens, dat de unieke, historische plaats van Maria uit reactie tegen de Maria-verering vaak te weinig aandacht en respect heeft gekregen in de reformatorische kerken. Er zou al veel gewonnen zijn, wanneer wij serieus namen wat Elisabet uitroept: `De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt?’ (Lucas 1,42-43). Wanneer we weer een goede houding vinden tegenover Maria, de moeder Gods, volgt daarop - wanneer het goed is – ook een uitwerking in liturgie, prediking en bezinning op de plaats van de vrouw in Gods werken.

6. Liever hemelvaart vieren dan kerst?

(Vraag:) Een engelenlegermacht scandeert Gods Eer in de geboortenacht van onze Heiland, tegenover een stel heel gewone arbeiders in het veld. Niets mierzoete poespas, wat we er vandaag de dag in het westen graag van maken.
Dat het een legermacht was, wil dat niet juist zeggen dat er een nieuwe fase in de strijd tussen God en satan begonnen is, met de bitter noodzakelijke komst van Gods Zoon op aarde?
Natuurlijk weten wij dat Gods Zoon kwam, zag, stierf en overwon, maar past feestvieren voor een christen eigenlijk wel bij kerst??
Zou Hemelvaart niet een veel groter feest voor ons moeten zijn?

De hemelse legermacht vat moed bij Jezus’ geboorte en ziet de victorie nu voor zich. Dat mogen wij ook doen. Tijd voor hoop en een feestelijk lied. Fout zou zijn om te doen alsof het allemaal voltooid is met de geboorte van dit kind. Het gaat er juist om wie Hij IS! Dat het Woord vlees is geworden, dat is best een feestdag waard te midden van nog veel strijd en vreemdelingschap. Alles hangt hier af van de vraag of we de geboorte wel in het goede perspectief zien. De engelenzang van een hemelse strijdmacht kan ons daarbij helpen. Wie de geboorte viert, mag moed vatten in een tijd dat de draak op aarde is geworpen maar des te heftiger de vrouw vervolgt die het mannelijke Kind gebaard had (Openbaring 12).